جعبه ابزار: وضعیت حریم خصوصی آنلاین
فهرست مندرجات
- فناوری اینترنت معمولاً برای حفظ حریم خصوصی ساخته نشده است
- قوانین و مقررات فعلی
- شرکت ها با به اشتراک گذاری اطلاعات سود می کنند
- جعبه ابزار خود را بسازید
فناوری اینترنت معمولاً برای حفظ حریم خصوصی ساخته نشده است
اینترنت با توجه به حریم شخصی طراحی نشده بود. از آنجا که داده ها از بسیاری از واسطه ها عبور می کنند - به عنوان مثال ، روتر بی سیم ، ارائه دهنده خدمات محلی شما ، سرویس میزبانی وب برای وب سایت مورد نظر خود ، - نکات بسیاری وجود دارد که شخص می تواند به آن گوش دهد. در حالی که معمولاً طراحان سعی در ترکیب اصلی دارند. اقدامات امنیتی برای جلوگیری از سارق بودن اطلاعات دزد ، هنوز در بسیاری از سیستم ها سوراخ های زیادی وجود دارد - و ملاحظات ظریف تر مانند حریم خصوصی ، اغلب برای مقابله با کاربر در نظر گرفته شده است. به عنوان یک قیاس ، در حالی که ممکن است قفل را روی درب بگذارید ، اما هنوز هم دیوارها بسیار نازک هستند ، به راحتی می توانید از طریق آنها بشنوید.
در حال حاضر ، صنعت فناوری اطلاعات بهترین p ثابت را نداردracاخباری درباره حریم خصوصی. اکثر برنامه های دانشکده فناوری اطلاعات و علوم کامپیوتر دوره های خاصی برای آن ندارند. با این وجود ، تلاش هایی برای توسعه استانداردهای کل صنعت ، هم برای افراد و هم برای کل سازمان ها در دست انجام است.
یکی از دلایل توسعه یا کارآیی استانداردهای صنعت دشوار یا قوانین جامع در مورد حریم خصوصی دشوار است که فناوری به طور مداوم و به سرعت در حال تغییر است. به عنوان مثال ، از آنجا که مردم می خواهند راحت تر اطلاعات را پیدا کنند ، فناوری جستجو به طور مداوم در حال پیشرفت است. پیشرفته ترین انواع روش کاوی داده ها فقط اطلاعات را پیدا نمی کنند. آنها ارتباطات مهمی را بین بخشهای مختلفی از اطلاعات ایجاد می کنند - که به نوبه خود می تواند برای کشف اطلاعات بیشتر اطلاعات استفاده کند. به عنوان مثال ، شرکت برق می تواند با مشاهده میزان مصرف برق خود ، مشخص کند چه موقع به سر کار می روید یا اینکه در تعطیلات هستید.
قوانین و مقررات فعلی
قانون اساسی ایالات متحده به طور خاص بیان نکرده است که شما حق حریم خصوصی را دارید. منشور حقوق برخی جنبه های حریم خصوصی را پوشش می دهد ، به عنوان مثال با منع جستجو و توقیف بی دلیل. در حال حاضر استفاده از این حقوق در فناوری اطلاعات مورد بحث است. همانطور که ایستاده است ، برخی از انواع storداده های دیجیتال ویرایش شده - مانند داده های موجود در تلفن های همراه ما - بدون اجرای حکم جستجو توسط نیروی انتظامی قابل بررسی نیستند. با این حال ، دولت ممکن است انواع مختلفی از داده های دیجیتالی را جمع آوری کند ، به خصوص اگر ارتباطات در خارج از ایالات متحده هدایت شود ، حتی اگر آنها حکم بازبینی ندارند. و البته ، اگر دادگاهی حکم یا احضاریه صادر کند ، می توان اطلاعات آنلاین شما را ضبط ، جستجو و به طور بالقوه علیه شما استفاده کرد.
علاوه بر این ، حمایت در لایحه حقوق فقط مربوط به دولت ها است ، نه شرکت ها و سازمان های دیگر. قوانینی درباره سازمانهای غیردولتی و مشاغل جمع آوری اطلاعات مشتری بصورت آنلاین با فناوری جدید سازگار نیست. برخی ایالت قوانین سختگیرانه تر و به روز شده در مورد حریم خصوصی دارند ، اما اینها چه در اطلاعاتی که از آنها محافظت می کنند و چه از نظر مداوم در مورد آنها اعمال می شوند ، تفاوت های چشمگیری دارند. با چند استثناء ، مانند سوابق پزشکی یا داده هایی که می توانند خسارت مالی وارد کنند ، اطلاعات شخصی شما از نظر قانونی محافظت نمی شود.
شرکت ها با به اشتراک گذاری اطلاعات سود می کنند
در حراج ورشکستگی اخیر رادیوشاک ، میلیون ها نام مشتری ، آدرس ایمیل و سوابق تلفن یکی از موارد حراج بود. اطلاعات شما قابل فروش است و ارزشمند است. اطلاع از علایق و موقعیت مکانی شما به این معنی است که تبلیغ کنندگان می توانند شما را با محصولی که احتمال خرید آن بیشتر است ، هدف قرار دهند. به عنوان مثال ، اگر به دنبال "رفتارهای سگ" به صورت آنلاین باشید ، شرکت هایی که محصولات حیوان خانگی را می فروشند مایل به پرداخت هزینه بیشتری برای تبلیغات شما هستند تا شخصی که جستجوی غیر مرتبط را انجام می دهد. بعید است شرکت ها و خدمات آنلاین داده های شما را به روشی که می دانند مستقیماً به آسیب مالی یا مادی منجر می شود به اشتراک بگذارند. اما در بیشتر موارد ، موارد کمی وجود دارد که آنها را از اشتراک داده های شما با "شرکت های وابسته" بازاریابی ، با جمع داده ها باز می داردtors (شرکت های تخصصی که مقدار زیادی داده مصرف کننده را خریداری و می فروشند) یا با دولت.
اکثر شرکت ها و سازمان های آنلاین خط مشی های مربوط به حریم خصوصی را رعایت می کنند ، اما این سیاست ها لزوما برای محافظت از حریم خصوصی شما طراحی نشده اند. در واقع ، شرایط خدمات برخی شرکت ها بیان می کند که این شرکت ، نه شما ، اطلاعاتی را که با استفاده از خدمات آنها به اشتراک می گذارید ، در اختیار شما قرار می دهد. این امر به آنها اجازه می دهد تا از نظر قانونی از داده ها به گونهای که مناسب باشند استفاده کنند. با این حال ، سیاست های حفظ حریم خصوصی بسته به ارائه دهنده و وضعیت متفاوت است. به عنوان مثال ، شرکت ها تا چه اندازه تفاوت هایی با داده های مشتری که کارمندانشان می توانند ببینند ، محدود می کنند و اینکه آیا آن را با اقدامات امنیتی فنی محدود می کنند یا اینکه به قوانین و آموزش های حفظ حریم خصوصی اعتماد دارند یا خیر. خط مشی حریم خصوصی نیز بدون اطلاع قبلی تغییر می کند. به طور کلی ، بی خطر ترین فرض است که سیاست های حفظ حریم خصوصی برای محافظت از شرکت ها در برابر دادخواست ها نوشته شده است ، و نه برای محافظت از شما.
