بزرگداشت یک قانون مهم حقوق مدنی
سه سال پیش، 26 ژوئیه 2020، سی امین سالگرد قانون مهم و تأثیرگذار حقوق شهروندی بود که همه بخش های مختلف را تحت تأثیر قرار داد.torزندگی قانون آمریکایی های معلول (همچنین به عنوان ADA شناخته می شود).
پیش زمینه ADA
در سال 1971، یک قاضی در نیویورک اعلام کرد که بیشترین تبعیض در ایالات متحده افراد دارای معلولیت هستند و چندین قاضی دیگر نیز با این موضوع موافقت کردند. طبق آخرین آمار سرشماری ایالات متحده، حدود 54.5 میلیون آمریکایی دارای نوعی ناتوانی هستند - تقریباً 20٪ از جمعیت ایالات متحده. با این حال، در دهه 1970، ساختمان های عمومی و وسایل حمل و نقل برای بسیاری از افراد معلول قابل دسترسی نبود. به ویژه، سیستم آموزش عمومی به شدت علیه کودکان دارای معلولیت تبعیض قائل شد. قبل از سال 1973، تقریباً یک میلیون کودک در سال از سیستم مدرسه خارج می شدند و سه میلیون کودک دیگر در کلاس درس قرار نمی گرفتند. مشکل آموزش تا قبل از قانون آموزش برای همه کودکان معلول اصلاح نشد. اما این قانون به وضوح نشان داد که این تازه آغاز نیاز به تغییر وضعیت تبعیض علیه معلولان است.
قانون آمریکایی های دارای معلولیت (ADA) یک لایحه حقوق مدنی بود که در ابتدا در اواسط دهه 1980 توسط وکیلی که از کودکی تحت تأثیر فلج اطفال قرار گرفته بود ، به طور مشترک نوشته شد. جامعه معلولیت ها در ابتدا نسبت به این قانون بدبین بودند زیرا آنها نگران بودند كه این قانون به اندازه كافی در بهبود دسترسی برای همه افراد معلول پیش نرود. دیگران نگران بار هزینه ای که شغل ها بر دوش می کشیدند. خود کنگره تمایلی نداشت که خود را به زبانی وارد کند که مسئله اصلی در نگهداری قوانین بود. در یک لحظه ، جنیفر کیلان 8 ساله که با فلج مغزی متولد شده بود ، نشان داد که با خزیدن روی پله ها دسترسی به کاپیتول چقدر دشوار است. این امر فشار زیادی را بر نمایندگان مجلس برای تصویب این لایحه ایجاد کرد که سرانجام توسط رئیس جمهور جورج دبلیو دبلیو بوش در 26 ژوئیه 1990 به تصویب رسید.
براساس اداره سرشماری ایالات متحده ، اختلالات حرکتی تقریباً نیمی از جمعیت معلولان را تشکیل می دهد ، و این امر حمل و نقل را به یکی از مهمترین مواردی تبدیل می کند که باید مورد توجه قرار گیرد. این مانع قابل توجهی برای بسیاری از معلولان آمریکایی برای شرکت در بسیاری از کارکردهای زندگی دیگر بود که اکثر ما آن را مسلم می دانیم. چه به دلیل پیری و چه از بدو تولد ، آمریکایی های دارای چالش های حرکتی موانع قابل توجهی در راه حمل و نقل داشتند. این نه تنها آنها ، بلکه خانواده هایی که از این افراد مراقبت می کنند نیز تأثیر می گذارد. افزایش آگاهی از این مسئله منجر به تصویب قانونی برای تأمین طیف گسترده ای از امکانات برای معلولان آمریکایی شد.
اهداف و تجزیه و تحلیل ADA
هدف ADA فراتر از حمل و نقل بود. این به پنج بخش به نام "عناوین" تقسیم می شود:
- استخدام: کارفرمایان نباید علیه افراد دارای معلولیت تبعیض قائل شوند. این شامل استخدام، استخدام، ترفیع، آموزش، پرداخت و فعالیت های اجتماعی است.
- خدمات عمومی برای دولت و دولت محلی: همه خدمات، برنامه ها و فعالیت های دولت های ایالتی و محلی باید برای افراد دارای معلولیت قابل دسترسی باشد. برخی از نمونه ها شامل دسترسی به ساختمان های دولتی، تفریح، رای گیری و خدمات اجتماعی است.
- اماکن عمومی و خدماتی که توسط نهادهای عمومی اداره می شود: حمل و نقل عمومی باید برای افراد دارای معلولیت قابل دسترسی باشد.
- ارتباطات از راه دور: شرکت های تلفن باید برای برقراری ارتباط به تماس گیرندگان با ناتوانی شنوایی و گفتاری خدمات ارائه دهند.
- مقررات متفرقه: انتقام جویی علیه کسی که حقوق خود را تحت ADA مطالبه کرده است مجاز نیست. بیان اینکه یک فرد دارای معلولیت در صورت عدم تمایل، ملزم به پذیرش کمک یا مسکن نیست. و هدایت برخی از آژانس های فدرال برای صدور راهنمایی برای توضیح قانون.
ADA جهان را به گونه ای باز کرد که پیش از این هرگز در دسترس نبوده است و حمل و نقل عمومی قابل دسترس، دسترسی به ساختمان، فرصت های شغلی و فناوری را برای گسترش دسترسی عمومی الزامی می کند. در واقع، فناوری از آن زمان به بعد به گونه ای بهبود یافته است که قبلاً در هنگام امضای این لایحه تصور نمی شد، به ویژه در مورد ارتباطات راه دور. نکته جالب توجه این است که دستگاه های شنوایی هم به افراد کم شنوا و هم به افراد توانا کمک کرده اند و به همه ما کمک کرده اند تا از این بیماری همه گیر عبور کنیم. اکنون که فناوری‌هایی مانند بلوتوث و سایر دستگاه‌ها مورد تقاضای عموم مردم هستند، در نتیجه رایج‌تر و ارزان‌تر شده‌اند. ADA بعداً در 25 سپتامبر 2008 پس از چندین حکم دادگاه عالی اصلاح شد تا تعریف "ناتوانی" را گسترش دهد و وضعیت ناتوانی افراد مبتلا به ایدز/HIV را به رسمیت بشناسد.
ADA کشور ما را عمیقاً تغییر داده است: از غرفه های معلولان گرفته تا رمپ ها و پارکینگ های معلولان، اثرات این قانون دائماً آشکار است. آگاهی عمومی و دید عمومی از افراد دارای معلولیت در حال تبدیل شدن به امری عادی است. و با افزایش برخی از شرایط مانند بیماری های روانی و اوتیسم، جمعیت افراد دارای معلولیت همچنان در حال رشد است.
افراد معلول
ADA نوشدارویی برای همه مشکلاتی که افراد دارای معلولیت در کشور ما با آن مواجه هستند نبوده است. اما برای بسیاری از کسانی که می خواستند نقش بیشتری در جامعه ایفا کنند، منافع ملموسی به همراه داشته است و در نتیجه منافعی را برای کل جامعه به ارمغان آورده است. یکی دیگر از مزایای اضافه شده این است که تعداد بیشتری از افراد دارای معلولیت در حال حاضر صحبت می کنند و در برخی موارد به تنهایی به افراد مشهور تبدیل می شوند. در حالی که یکی از اولین سلبریتی های معلول شناخته شده ملی هلن کلر برای ناشنوایی بود، افراد مشهور بیشتری وجود دارند که در مورد ناتوانی های خود صحبت می کنند: تمپل گراندین و گرتا تونبرگ (اوتیسم). نویسندگان ایرلندی کریستی براون ("پای چپ من") و کریس نولان (فلج مغزی). تعدادی از نمایندگان کنگره؛ و هنرمندانی مانند جان کالاهان، کاریکاتوریست فلج. من تلاشی برای ارائه یک لیست جامع در اینجا ، اما فقط تعدادی از افراد را برجسته می کنم که نه فقط به دلیل ناتوانی ، بلکه استعداد خود در ارائه رهبری ، خلق آثار معنادار و کمک به جامعه به طرز قابل توجهی در معرض دید مردم قرار گرفته اند. در نتیجه ، همه ما از مواهب و استعدادهای آنها بهره مند شده ایم.
ADA می تواند تأثیر مثبتی برای هر کسی داشته باشد ، حتی اگر در حال حاضر مربوط به آن نباشد. یک حادثه ممکن است کسی را ناتوان کند. ممکن است کودکی با نقص مادرزادی متولد شود. و با افزایش سن بدن ما محدودتر می شود. شرایط زندگی ما می تواند در یک ضربان قلب تغییر کند ، و نه همیشه برای بهتر شدن. در نتیجه ، هر فردی که ممکن است معلولیت پیدا کند اکنون تحت قانون بعنوان بخشی از ADA دارای حمایت قانونی است. حتی اگر معلولیت فقط موقتی باشد ، تا زمانی که معلولیت به عنوان مانعی برای "یک یا چند کار اساسی زندگی" باقی بماند ، حمل و نقل ، ارتباطات ، حقوق شغلی و سایر مزایا را فراهم می کند.
کتابخانه ها و ADA
کتابخانه ها پیشگام درج مطالب برای افراد معلول بوده اند. کتابخانه کنگره در سال 1897 یک سالن مطالعه به خط بریل و سایر مواد برای نابینایان و کم بینایان افتتاح کرد و بسیاری از کتابخانه ها بیش از پنجاه سال - مدتها قبل از ADA - مواد متناوب برای مراجعه کنندگان کم بینا ارائه می دهند. در سال 1961 - تقریباً سی سال قبل از تصویب ADA - انجمن کتابخانه های آمریکا (ALA) اولین مجموعه استانداردها را برای اطمینان از اینکه افراد معلول در کتابخانه های عمومی قرار دارند ، نوشت و از آن زمان بارها به روز شده است. این امر باعث می شد كه كتابخانه ها اغلب اولین نهاد دولتی باشند كه اطمینان از دسترسی افراد معلول به خدمات خود ، شناسایی نیازهای برابر افراد معلول در این زمینه ، فراهم می آورد. در عصر دیجیتال این همچنان یک چالش محسوب می شود ، اما کتابخانه ها همیشه به مناسبت های گذشته افزایش یافته اند و به ادامه کار خود اختصاص داده اند.
نگاه به آینده
ADA گامی در جهت درست برای گسترش زندگی افراد معلول است. در حالی که وضعیت معلولان مانند سال 1971 نیست ، هنوز چالش های زیادی باقی مانده است. فناوری از بسیاری جهات کمک کرده و موانع جدیدی نیز برای افراد دارای معلولیت ایجاد کرده است. ما راهی طولانی هستیم که یک جامعه واقعاً فراگیر باشیم ، و اگرچه همچنان یک جهان چالش برانگیز است ، ADA گامی در مسیر درست برای بهبود زندگی معلولان آمریکایی است.
San Jose Public Library
La San José Public Library متعهد است که تمام اقدامات منطقی را برای دسترسی به همه اعضای جامعه، از جمله افراد دارای معلولیت، انجام دهد. به راحتی می توانید مواد، خدمات، برنامه ها و فناوری تطبیقی رایگان ما را برای افراد دارای معلولیت کشف کنید. لطفاً وب‌سایت دسترس‌پذیری ما (زیر) را بررسی کنید تا خدمات بیشتری را که کتابخانه سن خوزه ارائه می‌دهد تا سن خوزه را به مکانی فراگیرتر و دوست‌دار معلولان تبدیل کند!
افزودن نظر به: قانون آمریکایی‌های دارای معلولیت (ADA) 33 ساله شد!